Jump to content

Oilibhéar Cromail

Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.
Infotaula de personaMórgacht Cuir in eagar ar Wikidata
Oilibhéar Cromail

(1656) Cuir in eagar ar Wikidata
Ainm sa teanga dhúchais(en) Oliver Cromwell Cuir in eagar ar Wikidata
Beathaisnéis
Breith25 Aibreán 1599 (Iúlach)
Huntingdon (Ríocht Shasana)
Bás3 Meán Fómhair 1658 (Iúlach)
59 bliana d'aois
Pálás Whitehall (Comhlathas Shasana)
Siocair bháisBás nádúrtha (Maláire)
Áit adhlacthaAbtheach Westminster Cuir in eagar ar Wikidata
Tiarna Cosantóra
16 Nollaig 1653 – 3 Meán Fómhair 1658
Seansailéir Ollscoil Oxford
1650 – 1657
Ball Parlaiminte i bParlaimint Shasana
1640 – 1649
Ball Parlaiminte i bParlaimint Shasana
1628 – 1629
Feisire de Pharlaimint 1642-48
Feisire de Pharlaimint 1648-53
Feisire de Pharlaimint 1628-29

Toghcheantar: Huntingdon
Feisire de Pharlaimint 1653
Feisire de Pharlaimint 1640-42

Toghcheantar: Cambridge
Feisire de Pharlaimint Aibreán 1640

Toghcheantar: Cambridge
Cuir in eagar ar Wikidata
Faisnéis phearsanta
ReiligiúnPolaití Comhthionólaí agus Piúratánaigh
Scoil a d'fhreastail sé/síColáiste Sidney Sussex, Cambridge Cuir in eagar ar Wikidata
Teanga dhúchaisBéarla
Gníomhaíocht
Réimse oibreTalmhaíocht
Gairmceannaire míleata, feirmeoir, polaiteoir, oifigeach airm Cuir in eagar ar Wikidata
Tréimhse oibre1643 –
Ball de pháirtí polaitíochtaFuig Cuir in eagar ar Wikidata
Ball de
TeangachaBéarla
Gairm mhíleata
Céim mhíleatacoirnéal Cuir in eagar ar Wikidata
CoinbhleachtCogadh Cathartha Shasana, Cath Naseby, Cath Preston, Cath Dhùn Bàrr, Cath Worcester, Battle of Marston Moor (en) Aistrigh, Cath Langport, Cath Gainsborough agus Second Battle of Newbury (en) Aistrigh
Saothar
Suíomh a chartlainne
Teaghlach
CéileElizabeth Cromwell (1620–) Cuir in eagar ar Wikidata
PáisteRichard Cromail, Henry Cromail, Frances Cromwell, Robert Cromail, Elizabeth Claypole, Bridget Cromail, Mary Cromail, Cuntaois Fauconberg, Oilibhéar Óg Cromail Cuir in eagar ar Wikidata
AthairRobert Cromwell  agus Elizabeth Steward
SiblínRobina Cromwell
Síniú



Musicbrainz: 3f05a6ce-cb6f-41a4-b322-1267ef068707 Find a Grave: 6164 Cuir in eagar ar Wikidata

Polaiteoir agus saighdiúir Sasanach ab ea Oilibhéar Cromail, nó Cromail mar a thugtar air de ghnáth (as Béarla, Oliver Cromwell; 25 Aibreán 1599 - 3 Meán Fómhair 1658). Bhunaigh sé deachtóireacht mhíleata sa 17ú haois agus rialaigh sé Sasana, Albain agus Éire mar "Thiarna Cosantóra".

Rugadh Cromail i Huntingdon i 1599. Ba le linn dó a bheith ina mhac léinn i Sidney Sussex College, Ollscoil Cambridge, a d'iompaigh sé ina Phiúratánach.

Toghadh mar bhall Parlaiminte é i mí Aibreáin 1640. Bhí sí seo ar na Parlaimintí úd a rinne a ndícheall cumhacht an Rí a shrianadh. Baineadh a chumhacht den rí Séarlas I agus ghlac an Pharlaimint seilbh ar chúrsaí airgid na ríochta.

Bhris cogadh cathartha amach agus ba lena linn a thuill Cromail cáil mar cheannaire míleata. D'éirigh go hiontach leis i gCath Marston Moor lena mharcshlua, ar ar tugadh 'Roundheads' [1] nó 'Ironsides' [2] mar leasainm ar Chromail féin nó ar a shaighdiúirí.

caracatúr ó 17ú haois, Thomas Macaulay, The History of England, (London: Macmillan, 1913).

Cloíodh arm an rí faoi dheireadh ag Cath Naseby i 1645, agus bhí an-tionchar ag Cromail ar na hidirbheartaíochtaí a lean é. Ní raibh muinín ag cuid mhór daoine as áfach agus bhris cogadh amach arís. Ruaig Cromail 110 ball ón bParlaimint agus bhunaigh sé deachtóireacht mhíleata.

Rinne Cromail ionradh ar Albain. Rialaigh sé Sasana, Albain agus Éire mar "Thiarna Cosantóra" ó 16 Mí na Nollag go lá a bháis.

Bhí tionchar mór ag Cogadh Cathartha Shasana ar Éirinn i rith na 1640í. Ghlac na plandóirí taobh na Parlaiminte ach bhí na Gaeil agus na Gall-Ghaeil ag tacú leis an rí. Buaileadh taobh an rí ar deireadh, agus cuireadh an Rí Séarlas I Shasana, chun báis ar 30 Eanáir 1649. Tháinig Cromail go hÉirinn ar 15 Lúnasa 1649 mar rialtóir míleata agus sibhialta na Parlaiminte le smacht a chur ar an tír. Cuimhnítear air go háirithe mar gheall ar an slad a rinne sé i nDroichead Átha ar 11 Meán Fómhair 1649 agus i mbaile Loch Garman ar 11 Deireadh Fómhair 1649. Tar éis do Chill Chainnigh géilleadh dó ar 27 Márta 1650, d'fhág Cromail an tír ar 25 Bealtaine 1650.

Ina dhiaidh sin, lean Cromail ar aghaidh mar dheachtóir míleata go bhfuair sé bás.

An Feachtas in Éirinn

[cuir in eagar | athraigh foinse]

Ar 20 Meitheamh 1649, cheap an Pharlaimint Oilibhéar Cromail mar cheannaire an airm a chuirfeadh an t-éirí amach in Éirinn faoi chois. Bhí mórán Ríogaithe cruinnithe in Éirinn faoin am seo agus sa bhliain 1649 rinne siad comhaontas le Comhcheangal Chaitlicigh na hÉireann, rud ar mhór an chontúirt é don Pharlaimint. Bhí an Comhcheangal ag iarraidh stát a bhunú, agus bhí Cill Chainnigh mar phríomhchathair acu.

péintéir: Robert Walker, 1649

Chreid Cromail agus na ginearáil Shasanacha eile na scéalta uafásacha a foilsíodh faoin drochíde a tugadh do choilínigh in Éirinn i gcaitheamh éirí amach na bliana 1641.[3] D’fhág seo a rian ar iompar na saighdiúirí, cé gur lean Cromail féin, tríd is tríd, na rialacha cogaidh mar a bhí siad ag an am: dá ngéillfeadh baile mór ar an bpointe, ní dhéanfaí díobháil dá raibh istigh ann.

Tháinig Cromail i dtír in Éirinn ar 15 Lúnasa 1649 ag an Rinn, gar do Bhaile Átha Cliath. Bhí 35 long in éineacht leis agus iad lán de shaighdiúirí agus de threalamh. Tháinig a chliamhain Henry Ireton ina dhiaidh le seachtó long eile. D'éirigh le fórsaí na Parlaiminte i mBaile Átha Cliath an chathair a chosaint faoi cheannas an Choirnéil Michael Jones agus bealach isteach a thabhairt do thabhairt do Chromail dá bharr. Bhí sé mar aidhm ag Cromail na bailte ba thábhachtaí a ghabháil, agus ba ghearr go raibh an chuid ba mhó den oirthear agus den tuaisceart faoi smacht fhórsaí na Parlaiminte.

Ghéill mórán bailte móra, ach theip ar Chromail Port Láirge a ghabháil, agus chaill sé suas le 2,000 fear sa troid ag Cluain Meala i Mí Bealtaine, 1650, sular ghéill an baile mór.[4] Ní raibh garastún Dhroichead Átha (a bhí faoi cheannas an tSasanaigh Chaitlicigh Arthur Aston) sásta géilleadh. Nuair a gabhadh an áit faoi dheireadh tar éis ionsaí trom le gunnaí móra, maraíodh beagnach 3,500 duine ar na sráideanna. I nDeireadh Fómhair 1649 tharla sléacht eile i Loch Garman, cé go raibh Cromail ag iarraidh socrú a dhéanamh ag an am.[5]

masc mairbh

Lean an troid go ceann beagnach trí bliana tar éis do Chromail imeacht ar 16 Bealtaine 1650. Ghéill Gaillimh i Mí Aibreáin 1652, agus ghéill na saighdiúirí deireanacha Caitliceacha i Mí Aibreáin 1653. Coisceadh cleachtadh an Chaitliceachais agus má rugadh ar shagart, cuireadh chun báis ar an bpointe é.

Meastar gur cuireadh timpeall 12,000 duine chun na nIndiacha Thiar mar sclábhaithe. Tugadh iarracht ar Caitlicigh nár d’aicme na gceardaithe agus na sclábhaithe iad a chur siar chun Connacht nó chun Contae an Chláir, agus ar éigean a fágadh breis is 8% de thalamh na tíre i seilbh na gCaitliceach. Baineadh feidhm as an ngorta chun na hÉireannaigh a chloí; scriosadh barra agus maraíodh eallach.

Henry Ireton agus Edmund Ludlow a smachtaigh an tír tar éis Chromail, ach bhí na Sasanaigh á gcrá gan stad ag treallchogaithe (na “Tóraithe”), dream a fuair dídean ar na portaigh agus in iarsmaí na gcoillte tar éis gur briseadh airm an Chomhcheangail.[6]

'cuireadh chun báis' arís, 1661

Creidtear go bhfuair Cromail bás le seipticéimemaláire (nó fiú nimhiú é).

Cé gur ainmníodh a mhac Risteard Cromail, mar oidhre i gceannas an Chomhfhlaithis, ní raibh cion ar bith ag muintir na Breataine air agus cuireadh Séarlas II ar ais i gcoróin nuair a d'fhill sé ón bhFrainc sa bhliain 1660. Ar 30 Eanáir 1661, tógadh corp Chromail as a uaigh agus 'cuireadh chun báis' arís é ar ordú an rí nua, mar dhíoltas ar bhás an Rí Séarlas I.

Mallacht Chromail

[cuir in eagar | athraigh foinse]

Ná an abairt béarla " to hell or to Connaught "

Féach freisin

[cuir in eagar | athraigh foinse]
  1. http://dictionary.reference.com/search?r=2&q=Roundheads
  2. http://dictionary.reference.com/browse/ironsides
  3. Féach Peter Beresford Ellis (1975). Hell or Connaught! The Cromwellian Colonization of Ireland 1652-1660, Hamish Hamilton, SBN 241890713, lch 21.
  4. Kenyon & Ohlmeyer, lch.100.
  5. Fraser, Antonia (1973). Cromwell, Our Chief of Men, agus Cromwell: the Lord Protector (Phoenix Press), ISBN 0-7538-1331-9 lgh344-46.
  6. Beresford Ellis, lgh 34-35, 61