Jump to content

An Tártáinis

Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.
Infotaula de llenguaAn Tártáinis

Cineálteanga mharbh, teanga anallód agus teanga neamhaicmithe
Úsáid
Cainteoirí dúchais0 (2023)
Dúchasach doLeithinis na hIbéire
Tréithe
Córas scríbhneoireachtaSouthwest Paleohispanic script (en) Aistrigh
Cóid
ISO 639-3txr
Glottologtart1237
IETFtxr
An Tártáinis i gcomhthéacs na dteangacha Pailé-Easpáinnice timpeall 300 RCR

Aithnítear An Tártáinis mar theanga Phailé-Easpáinneach a bhí beo tráth ar Leithinis na hIbéire agus a bhí beo ann roimh choncas na Rómhánach. Tá inscríbhinní den teanga ar fáil in iardheisceart Leithinis na hIbéire, go príomha i ndeisceart na Portaingéile (an Algarve agus i ndeisceart Alentejo), agus iardheisceart na Spáinne (ó dheas de Extremadura agus in iarthar na hAndalúise). Tá 95 inscríbhinn den sórt sin ann, agus tá 82 chomhartha inléite ag na cinn is faide. Fuarthas thart ar aon trian díobh i reiligí Luath-Iarannaoise nó láithreáin adhlactha Iarannaoise eile a bhaineann le adhlacthaí saibhir casta. Is gnách iad a dhátú go dtí an 7ú haois RCR agus a mheas gurb í an script thiar theas an script Phailé-Easpáinneach ársa, le carachtair an-chosúil le foirmeacha na litreacha Féiníceacha ar leith, le fáil in inscríbhinní dar dáta c. 825 RCR. Tarlaíonn cúig cinn de na hinscríbhinní ar stelae a bhfuil léirmhíniú orthu mar fhearas laochra snoite ón gCré-Umhaois Dhéanach ó Chultúr Pháirceanna na bPrócaí Luaithrigh (Béarla:Urnfield culture).[1]

Úsáideann formhór na dtaighdeoirí an téarma Tártáinise (Béarla: Tartessian), chun tagairt a dhéanamh don teanga, mar atá fianaithe ar na stelae atá scríofa i script an Iardheiscirt, ach b’fhearr le roinnt taighdeoirí an téarma Tártáinise a chur in áirithe don teanga ina croí-chreasa, rud atá fianaithe ag na taighdeoirí sin a bhfuil roinnt acu roinnt graifítí seandálaíochta acu – amhail graifítí Huelva agus b’fhéidir le roinnt stelae [2] mar Villamanrique de la Condesa (J.52.1). Measann taighdeoirí dá leithéid gur teanga dhifriúil a bheadh i dteanga na n-inscríbhinní a fhaightear lasmuigh de chroí-chrios na Tártáinise nó b’fhéidir canúint Thártáinise [3] agus mar sin b’fhearr leo teanga an stelae a aithint le teideal eile: “ iardheisceart" nó "Lúsatánais an Deiscirt".[4] Tá comhaontú ginearálta ann go bhfuil limistéar lárnach na Tártáinise timpeall Huelva, ag leathnú go dtí gleann na Guadalquivir, ach tá an limistéar faoi thionchar na Tártáinise i bhfad níos leithne [5] (féach léarscáileanna). Baineann trí cinn de na 95 stelae agus roinnt graifítí leis an bpríomhlimistéar: Alcalá del Río (Untermann J.53.1), Villamanrique de la Condesa (J.52.1) agus Puente Genil (J.51.1). Fuarthas ceithre cinn freisin sa Guadiana Lár (in Extremadura), agus fuarthas an chuid eile i ndeisceart na Portaingéile (an Algarve agus Alentejo Íochtarach), áit a n-aimsíonn foinsí na Gréige agus na Róimhe na pobail réamh-Rómhánacha , na Cempigh agus na Conigh .

Is é an dátú is muiníní ná an inscríbhinn Tártáinise (J.57.1) sa reilig ag Medellín, Badajoz, an Spáinn go dtí 650/625 RCR.[6] Áirítear le dátaí deimhnithe eile don reilig Medellín criadóireacht phéinteáilte ón 7ú-6ú haois R.Ch.[7]

Ina theannta sin, sainaithníodh graifít ar shlige Féinící dar dáta go luath go dtí lár an 7ú haois RCR, agus a fuarthas ag an lonnaíocht Fhéiníceach Doña Blanca in aice le Cadiz mar Tártáineach de réir cruth na gcomharthaí. Níl ann ach dhá chomhartha ar fad, ag léamh ]tetu[ nó b’fhéidir ]tute[. Ní thaispeánann sé an siolla-ghuta iomarcaíochta níos sainiúla don script iardheisceartach, ach d’fhéadfadh gur fhorbair sé seo de réir mar a d’oiriúnaigh scríobhaithe dúchasacha an script ón sean-Fhéinícis agus tá eisceachtaí eile dá leithéid ann (Correa agus Zamora 2008).

D’fhéadfadh baint a bheith ag an script a úsáideadh san mionta i Salacia (Alcácer do Sal, an Phortaingéil) ó thart ar 200 R.Ch. leis an script Tártáinise, cé nach bhfuil aon iomarcaíocht siolla-gutaí inti; tá sáruithe ar an eolas seo, ach ní léir an bhfuil teanga an mhionta seo ag teacht le teanga na stelae (de Hoz 2010).

Meastar go ginearálta gurb iad na Tuairdentaigh den tréimhse Rómhánach oidhrí an chultúir Thártáinigh. Luann Strabo an méid seo a leanas: "Tá na Tártáinigh rangaithe mar na daoine is críonna de na nIbéarach; agus úsáideann siad aibítir, agus tá taifid ar a sean-stair, dánta, agus dlíthe scríofa i véarsaí atá sé mhíle bliain d'aois, mar a mhaíonn siad. " [8] Ní fios cathain a scoir an Tártáinis de bheith á labhairt, ach taifeadann Strabo (ag scríobh c. 7 RCR) go bhfuil “Na Tártáinigh ... agus go háirithe iad siúd a bhfuil cónaí orthu faoi na Baetigh, tar éis athrú go hiomlán go dtí modh maireachtála na Róimhe; agus an chuid is mó den phobal gan cuimhneamh níos mó fiú ar a dteanga féin." [9]

Luachanna fuaime molta ag Rodríguez Ramos (2000)

Tá inscríbhinní na Tártáinise i script an Iardheiscirt, ar a dtugtar freisin an script Tártáinise nó an Lúsatánais Theas. Cosúil le gach scripteile, ach amháin an aibítir Ghréag-Ibéireach, úsáideann an Tártáinis glifeanna siollacha do chonsain phléascacha agus litreacha aibítre do chonsain eile. Mar sin, is meascán é d’ aibítir agus de shiolla ar a dtugtar leathshiollabra. Creideann roinnt taighdeoirí gur de shliocht na haibítre Féinícise amháin iad na scripteanna seo, ach ceapann daoine eile go raibh tionchar ag aibítir na Gréige freisin orthu.

Tá an script Tártáinise an-chosúil le script Oirdheisceart na hIbéire, i gcruth na gcomharthaí agus ina luachanna araon. Is í an phríomhdhifríocht ná nach ndéanann script Oirdheisceart na hIbéire marc iomarcach ar luachanna gutha na gcarachtar siollach, a d’aimsigh Ulrich Schmoll agus a cheadaíonn an chuid is mó de na carachtair a rangú ina ngutaí, ina gconsain agus ina charachtair siollacha. Ó na 1990í ar aghaidh, bhí rúnscaoileadh na scripte críochnaithe den chuid is mó agus mar sin tá luachanna fuaime fhormhór na gcarachtar ar eolas.[10][11] Cosúil leis an gcuid is mó de na scripteanna Pailé-Easpáinneacha eile, ní dhéanann an Tártáinis idirdhealú idir chonsain ghlórtha agus neamhghlórtha ([t] ó [d], [p] ó [b] nó [k] ó [ɡ]).[12]

Tá an Tártáinis scríofa i scriptio continua, rud a fhágann go bhfuil sé deacair focail aonair a aithint.

Fágtar an Thartéisis neamhrangaithe de ghnáth mar gheall ar easpa sonraí nó moltar gur teanga aonair í de bharr easpa ceangail leis na teangacha Ind-Eorpacha.[13][14] Léirmhíníodh roinnt ainmneacha Tartesacha mar Ind-Eorpach, go sonrach mar Cheilteach. Mar sin féin, tá an teanga ina hiomláine domhínithe ó thaobh na gCeilteach nó an Ind-Eorpaigh de; is cosúil nach bhfuil struchtúr na siollaí Tartesacha ag teacht leis an bhfoghraíocht Cheilteach nó fiú an Ind-Eorpach agus níos comhoiriúnaí leis an Ibéir nó leis an mBascais ; measann roinnt scoláirí gur iasachtaí iad na heilimintí Ceilteacha go léir.[15]

Ó 2009 i leith, tá áitithe ag John T. Koch gur teanga Cheilteach í an Tartessian agus gur féidir na téacsanna a aistriú.[16][17][18][19] Tá an-tóir ar thráchtas Koch ag an tsraith theilifíse BBC The Celts: Blood, Iron and Sacrifice [20] agus an leabhar gaolmhar le Alice Roberts.[21]  }}

Cé go bhfuil daoine eile ar nós Terrence Kaufman [22] tar éis a mholadh go bhféadfadh an Tartessian a bheith ina teanga Cheilteach, diúltaíonn teangeolaithe go forleathan don mholadh seo.[23] Tá achoimre ag de Hoz ar an gcomhdhearcadh acadúil atá ann faoi láthair maidir le haicmiú na Tartéise mar theanga Cheilteach:

J. Koch’s recent proposal that the south-western inscriptions should be deciphered as Celtic has had considerable impact, above all in archaeological circles. However, the almost unanimous opinion of scholars in the field of Palaeohispanic studies is that, despite the author’s indisputable academic standing, this is a case of a false decipherment based on texts that have not been sufficiently refined, his acceptance of a wide range of unjustified variations, and on purely chance similarities that cannot be reduced to a system; these deficiencies give rise to translations lacking in parallels in the recorded epigraphic usage.

(Is samplaí iad seo a leanas d’inscríbhinní Tartessian. Luaitear córas uimhrithe Untermann, nó ainm suímh i tras-scríbhinní níos nuaí, idir lúibíní, m.sh (J.19.1) nó (Mesas do Castelinho). Is le Rodríguez Ramos [2000] na traslitrithe.)

Fonte Velha (Bensafrim, Lagos).
Herdade da Abobada (Almodôvar). Músaem le Rainha D. Leonor, Beja .
Mesas do Castelinho (Almodôvar)
tᶤilekᵘuṟkᵘuarkᵃastᵃaḇᵘutᵉebᵃantᶤilebᵒoiirerobᵃarenaŕḵᵉ[en?]aφiuu
lii*eianiitᵃa
eanirakᵃaltᵉetᵃao
bᵉesaru[?]an

Is é seo an téacs Tartessian is faide atá ar eolas faoi láthair, le 82 comhartha, a bhfuil luach foghraíochta inaitheanta ag 80 acu. Tá an téacs iomlán má ghlactar leis go bhfuil foirm frása Tartessian coitianta sa chuid damáiste bᵃare naŕkᵉe[n—]. [24] Tá dhá ghrúpa de ghais Thartéiseacha san fhoirmle a bhfuil an chuma orthu a infhilleadh mar bhriathar: naŕkᵉe , naŕkᵉen , naŕkᵉeii , naŕkᵉenii , naŕkᵉentᶤi , naŕkᵉenai agus bᵃare , bᵃaren , bᵃareii , bᵃarentᶤi ó chomparáid le inscríbhinní eile. [24]

Fonte Velha (Bensafrim) (J.53.1)
lokᵒobᵒoniirabᵒotᵒoaŕaiaikᵃaltᵉelokᵒonanenaŕ[–]ekᵃa[?]ᶤiśiinkᵒolobᵒoiitᵉerobᵃarebᵉetᵉasiioonii [25]
Herdade da Abobada (Almodôvar) (J.12.1)
iŕualkᵘusielnaŕkᵉentᶤimubᵃatᵉerobᵃare[?]ᵃatᵃaneatᵉe [25]

Féach freisin

[cuir in eagar | athraigh foinse]
  • Arganthonios
  • Teanga Cheilteach
  • teanga na Gailíse
  • Teangacha Hispano-Ceilteach
  • Ard-Mhúsaem na Seandálaíochta (An Phortaingéil)
  • Na pobail réamh-Rómhánacha ar Leithinis na hIbéire
  • Teangacha Ceilteacha na Mór-Roinne
  1. Koch (2013). "Celtic from the West 2 - Prologue: The Earliest Hallstatt Iron Age cannot equal Proto-Celtic": 10–11. Oxford: Oxbow Books. ISBN 978-1-84217-529-3. 
  2. Correa 2009, p. 276.
  3. Correa 2009, p. 278.
  4. Rodríguez Ramos 2009
  5. Koch 2010 2011
  6. Almagro-Gorbea (2004). "Inscripciones y grafitos tartésicos de la necrópolis orientalizante de Medellín". Palaeohispanica: 4.13–44. 
  7. Ruiz (1989). "Las necrópolis tartésicas: prestigio, poder y jerarquas". Tartessos: Arqueología Protohistórica del Bajo Guadalquivir: 269. 
  8. Strabo, Geography, book 3, chapter 1, section 6.
  9. Strabo, Geography, book 3, chapter 2, section 15.
  10. Untermann (1995). "Hispano- Gallo-Brittonica: essays in honour of Professor D. Ellis Evans on the occasion of his sixty-fifth birthday": 244–59. Cardiff: University of Wales Press. 
  11. "Monumenta Linguarum Hispanicarum; herausgegeben von Jürgen Untermann; unter Mitwirkungen von Dagmar Wodtko. Band IV, Die tartessischen, keltiberischen und lusitanischen Inschriften" (in de) (1997). Wiesbaden: Ludwig Reichert. 
  12. O'Donnell Lecture 2008 Appendix”.
  13. Rodríguez Ramos (2002)
  14. de Hoz (2010)
  15. (Rodríguez Ramos 2002, de Hoz 2010)
  16. Koch (2009). "Tartessian. Celtic in the South-West at the Dawn of History". Celtic Studies Publications, Aberystwyth. ISBN 978-1-891271-17-5. 
  17. Koch (2011). "Tartessian 2: The Inscription of Mesas do Castelinho ro and the Verbal Complex. Preliminaries to Historical Phonology": 1–198. Celtic Studies Publications, Aberystwyth. ISBN 978-1-907029-07-3. 
  18. Villar Liebana (2011). "Lenguas, genes y culturas en la prehistoria de Europa y Asia suroccidental" (in es): 100. Salamanca: Ediciones Universidad de Salamanca. ISBN 978-84-7800-135-4. 
  19. Koch. “Common Ground and Progress on the Celtic of the South-western SW Inscriptions”. Academia.edu. Dáta rochtana: 3 March 2017.
  20. "The Celts: Blood, Iron and Sacrifice". BBC. Dáta rochtana: 9 October 2015.
  21. Roberts (2015). "The Celts: Search for a Civilisation". Heron Books. ISBN 978-1784293321. 
  22. Terrence Kaufman. 2015. Notes on the Decipherment of Tartessian as Celtic. Institute for the Study of Man Incorporated
  23. Sims-Williams (2 April 2020). "An Alternative to 'Celtic from the East' and 'Celtic from the West'". Cambridge Archaeological Journal 30 (3): 511–529. doi:10.1017/s0959774320000098. ISSN 0959-7743. 
  24. 24.0 24.1 Guerra 2009.
  25. 25.0 25.1 Untermann 1997.