The Cranberries
(2010) | |
Baill | |
---|---|
Fergal Patrick Lawler (Luimneach, 4 Márta 1971 - ). Ceoltóir Dolores Ní Ríordáin (Baile Uí Bhricín Thuaidh, 6 Meán Fómhair 1971 - Londain, 15 Eanáir 2018). Amhránaí is scríbhneoir Noel Hogan (Luimneach, 25 Nollaig 1971 - ). Cumadóir Mike Hogan (Luimneach, 29 Aibreán 1973 - ). Ceoltóir | |
Sonraí | |
Cineál | racbhanna |
Stair | |
Dáta a bunaíodh | 1989, Luimneach |
Dáta díscaoilte, díothaithe nó scartáilte | 2003 |
Gníomhaíocht | |
Tréimhse oibre | 1990 – 2018 |
Lipéad ceoil | Island Records Cooking Vinyl Downtown Records Universal Music Group Interscope Records |
Seánra | Rac malartach, rac Ceilteach, popcheol brionglóide, jangle pop (en) , iarphunc, rac-cheol, grúinse, rac indie, nuathonn, rac-cheol tíre, popcheol rac agus pop indie |
Eile | |
Gradam a fuarthas
| |
Suíomh gréasáin | https://cranberries.com/ |
Banna rac-cheoil as Éirinn ab ea The Cranberries. Bhain na Cranberries cáil idirnáisiúnta amach agus dhíol an grúpa breis agus 40 milliún ceirnín[1].
Ba Dolores O'Riordan an príomhamhránaí.
Stair
[cuir in eagar | athraigh foinse]Bhunaigh na deartháireacha Maidhc agus Nollaig Ó hÓgáin as Luimneach agus Feargal Ó Leathlobhair ón bPáirtín, Contae an Chláir The Cranberries Saw Us sa bhliain 1989. D'fhág an príomhamhránaí Niall Ó Cuinn an grúpa sa bhliain dár gcionn agus tháinig a chara Dolores.
Tar éis iad a gcéad albam “Everybody Else Is Doing It, So Why Can't We?” a chur amach sa bhliain 1993, ghearr an grúpa an t-ainm go dtí The Cranberries.
Cé go raibh leanúint láidir ag an mbuíon i Luimneach ar dtús, ba i Meiriceá a bhain siad mór-chlú amach, go mór mór ar chúrsa na n-ollscoileanna.
Dhíol an chéad albam go láidir ar dhá bhruach an Atlantaigh agus d’fhoilsigh siad ceithre albam eile ina dhiaidh, "No Need to Argue" (1994), "To the Faithful Departed" (1996), "Bury the Hatchet" (1999) agus "Wake Up and Smell the Coffee" (2001) chomh maith leis an mbailiúcháin “Stars - The Best of 1992 – 2002” (1992).
Cé nár bhriseadar suas riamh go hoifigiúil, chan na Cranberries le chéile don uair dheireanach sa bhliain 2003 agus lean na baill a spéiseanna pearsanta féin.
Diosclisota
[cuir in eagar | athraigh foinse]- Everybody Else Is Doing It, So Why Can't We? (1993)
- No Need to Argue (1994)
- To the Faithful Departed (1996)
- Bury the Hatchet (1999)
- Wake Up and Smell the Coffee (2001)
- Roses (2012)
- Something Else (2017)
- In The End (2019)
Tagairtí
[cuir in eagar | athraigh foinse]Naisc sheachtracha
[cuir in eagar | athraigh foinse]Is síol ceoil é an t-alt seo. Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid. Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh. |