Richard Wallace, 1ú Bairnéad
Ba bhailitheoir ealaíne agus Francbhách Briotanach é Sir Richard Wallace, 1ú Bairnéad (21 Meitheamh 1818 – 20 Iúil 1890), de Sudbourne Hall i Suffolk, Teach Hertford i Londain, de Chaisleán Aontroma, Contae Aontroma, de 2 Rue Laffitte, Páras, agus den Château de Bagatelle i bPáras. Bunaithe ar an Return of Owners of Land, 1873, bhí sé ar an 24ú fear ba shaibhre sa Ríocht Aontaithe, agus an 73ú úinéir talún ba mhó, a raibh 72,307 acra aige san iomlán, le luach bliantúil iomlán de £ 86,737. Ina theannta sin, bhí maoin luachmhar aige i bPáras agus ceann de na bailiúcháin ealaíne príobháideacha is mó ar domhan, ar thug a bhaintreach cuid de, ar a dtugtar an Wallace Collection anois, ar Rialtas na RA, de réir a mhianta.
Bunús eitneach agus óige[cuir in eagar | athraigh foinse]
Creidtear gurbh é Risteard mac neamhdhlisteanach le Richard Seymour-Conway, 4ú Marcas Hertford (1800–1870). Rugadh i Londain é ar 26 Iúil 1818, d' Agnes Jackson áirithe,[1] a bhí, de réir Burns (2008) a bhí i ndáiríre Mrs Agnes Bickley, bean chéile Samuel Bickley, frithgheallaí árachais agus ball de Lloyds of London, agus iníon le Sir Thomas Dunlop Wallace, 5ú Bairnéad (1750–1835), as Caisteil Chreagaidh, Siorrachd Àir a Deas,[2] a rugadh "Thomas Dunlop", a ghlac an t-ainm breise agus an teideal barúnach nuair a bhfuiar sé an Eastát Creagaidh le huacht ó a sheanathair Sir Thomas Wallace, 4ú Bairnéad. Ní léir cén fáth ar ghlac a mháthair leis an sloinne Jackson, mar gur fhan sí pósta le Samuel Bickley tráth bhreith Richard agus gur rug sí clann dhlisteanacha do Samuel sular rugadh é agus ina diaidh.
Bheadh athair nádúrtha Richard, an 4ú Marcas Hertford, a bhfuil a chéad ainm faighte aige ina dhiaidh, 18 mbliana d’aois nuair a rugadh é, agus ceapann Burns (2008) gur bhuail sé le hAgnes i mBrighton agus é ar seirbhís sa 10ú Reisimint de chuid na hUsár.[3] Níor phós sé riamh agus b'é Risteard an t-aon duine sleachta a bhí aige.
Mar sin féin, measadh roimhe seo go bhféadfaí (mar atá ráite in Dictionary of National Biography, 1900) [4] gur leathdheartháir útarach an 4ú Marcas é, agus é ina mhac ag athair anaithnid de Mharia Emilia Fagnani, Banmharcas Hertford ( 1771–1856) (“Mie-Mie”), bean scartha Francis Charles Seymour-Conway, 3ú Marcas Hertford (1777–1842) agus máthair an 4ú Marcas.[5] Níos déanaí sa saol, i ndiaidh 1870 le linn a chás cúirte a bhain lena oidhreacht chonspóideach ón 4ú Marcas, dhiúltaigh Richard an deis a bhunús a chur ar thaifead poiblí, ag rá nach raibh i gceist ach "he had been brought from London to Paris in 1825 aged 7 with his nurse".[6] Tá sé taifeadta, áfach, sa chomhfhreagras atá fágtha gur thug an 4ú Marcas le fios "the most solemn assurance that he was not Mr. Wallace's father", do a chol ceathrair, gaol i bhfad amach, an 5ú Marcas Hertford.[7] Is féidir nach raibh a fhios ag Wallace féin an fhírinne. Mar sin féin, fuair sé amach ag pointe éigin gurbh é Wallace ainm réamhphósta a mháthair, agus ar 21 Aibreán 1842, in aois a 24, baisteadh é san Eaglais Anglacánach sa Rue d’Aguesseau i bPáras faoin sloinne Wallace, leis an teastas baiste ag taifeadadh go simplí gurbh é Wallace ainm a thuismitheoirí.[8] As sin amach tugadh Risteard Wallace air.
Bog go dtí an Fhrainc[cuir in eagar | athraigh foinse]
Sa bhliain 1825, in aois a seacht [9] mbliana d'aois agus ar a dtugtar "Richard Jackson",[10] d'fhág a mháthair Agnes Jackson i bPáras é faoi chúram agus oideachas "Mie-Mie", máthair an 4ú Marcas, a raibh cónaí uirthi ag 1. Rue Taitbout, 50 méadar ó theach a mic ag 2 Rue Laffitte.[11] Bhí Risteard ina chónaí le Mie-Mie ar feadh na seacht mbliana déag ina dhiaidh sin go dtí 1842 [12] (dhá bhliain tar éis dó a mhac féin a bheith aige lena mháistreás) agus d’fhorbair an bheirt dáimh ar leithl. Luaigh an 4ú Marcas ina uacht an cineáltas a léirigh Risteard dá mháthair. Thagair sé di mar "Aunt" agus thug sí "Dear Nephew" air. B’fhéidir go raibh an dlúthchaidreamh seo séalaithe toisc go raibh an bheirt acu neamhdhlisteanach.[13] Ba iníon nádúrtha í Mie-Mie don 4ú Diúc Queensbury ag a máistreás Iodálach. "They both suffered the stigma of illegitimacy, at a time when bloodlines in humans were as important as in horses. They both had to endure whispered gossip the moment they turned their backs, and the trail of scandal wherever they went" (Fairweather, 2021).[14] I bhfad i ndiaidh a báis chuir Wallace séadchomhartha in airde do Mhie-Mie i Séipéal Sudbourne (an t-aon cheann a bhí ann do Hertford le 120 bliain ina chónaí ann) [15] i bhfoirm na fuinneoige soir le gloine dhaite a thaispeánann Máire Mhaigdiléana, an striapach a nigh cosa Íosa le hola, ach bhí sí ar an gcéad duine freisin chun aiséirí Íosa Críost a dhearbhú, rud a cheap Fairweather (2021) a bhí "an intentional reference to Mie-Mie’s circumstances".
Gairm[cuir in eagar | athraigh foinse]
Caitheadh an chuid is mó dá óige agus é ina fhear óg i bPáras, "where as Monsieur Richard he became a well-known figure in French society and among those who devoted themselves to matters of art".[16] Cheap an 4ú Marcas é ina rúnaí agus ina ghníomhaire dó, ar thuarastal £500, a méadaíodh ina dhiaidh sin go £ 1,000.[17] Sa cháil seo d'éirigh sé ina shaineolaí ar shaothar a mheasúnú, a luacháil agus a cheannach don bhailitheoir cáiliúil. Sula raibh sé daichead bhí a bhailiúchán ealaíne mór féin aige lena n-áirítear objets d’art, cré-umhaí, eabhair agus mionsamhlacha, bailiúchán a dhíol sé go brabúsach i bPáras in 1857,[18] chun fiacha a íoc.[19]
Oidhreacht[cuir in eagar | athraigh foinse]
Sa bhliain 1870 fuair a athair an 4ú Marcas bás gan sliocht dlisteanach, agus aistríodh na teidil agus na heastáit sainoidhrithe a bhain leis, lena n-áirítear Ragley Hall i Warwickshire agus Sudbourne, chuig col ceathrar fireann i bhfad amach, a rinneadh an 5ú Marcas. Mar sin féin fuair Wallace eastáit neamhshainoidhreach a athar agus bailiúchán fairsing d’ealaín na hEorpa le hoidhreacht.[20]
Lios na gCearrbhach, Tuaisceart Éireann[cuir in eagar | athraigh foinse]
.JPG)
Tagairtí[cuir in eagar | athraigh foinse]
- ↑ Higgott
- ↑ Burns, 2008
- ↑ Burns, 2008
- ↑ “Wallace, Richard” (1899).
- ↑ Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 59, Wallace, Richard by Walter Armstrong
- ↑ Burns, 2008
- ↑ Burns, 2008
- ↑ Burns, 2008
- ↑ Higgott
- ↑ Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 59
- ↑ Both residences are on corners of the Boulevard des Italiens, at the tops of their adjacent steets
- ↑ Will of 4th Marquess of Hertford dated 1850: "I hereby revoke the bequest contained in the will of 1838 of the residue of all my real and personal estate to my brother, Lord Henry Seymour, and to reward as much as I can Richard Wallace for all his care and attention to my dear mother, and likewise for his devotedness to me during a long and painful illness I had in Paris in 1840, and on all other occasions. I give such residue to the said Richard Wallace, now living at the Hotel des Bains, Boulogne-sur-Mere, and whose domicle [sic] previous to the revolution of February, 1842, was in my mother's house, Rue Taitbout, Paris, absolutely." (Quoted by Burns)
- ↑ Opinion of Fairweather, 2021
- ↑ Mark Fairweather, "The Sudbourne Hall Estate", Rendlesham Parish Magazine, Issue 113, March 2021, pp.6-8
- ↑ Fairweather
- ↑ Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 59
- ↑ As stated by Sir Richard Wallace during his court case concerning the contested inheritance from the 4th Marquess
- ↑ Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 59
- ↑ Burns
- ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."". The Guardian.