Franz Mesmer

Franz Mesmer
	;
Beathaisnéis
Breith	(la) Franciscus Antonius Mesmer; 23 Bealtaine 1734; Iznang (An Impireacht Naofa Rómhánach)
Bás	5 Márta 1815 ; 80 bliana d'aois; Meersburg (Cónaidhm na Gearmáine)
Áit adhlactha	Meersburg
Faisnéis phearsanta
Reiligiún	Caitliceachas
Scoil a d'fhreastail sé/sí	Ollscoil Vín - míochaine (1759–1766); Ollscoil Ingolstadt - diagacht (1754–); Ollscoil Dillingen - diagacht (1752–1754)
Céim acadúil	Dochtúir Leighis
Áit chónaithe	Páras; Vín; Frauenfeld
Gníomhaíocht
Réimse oibre	Hiopnóis
Suíomh oibre	Páras (1778–1785); Vín (1767–1775)
Gairm	dochtúir leighis, magnetizer (en) , réalteolaí
Fostóir	Society of Universal Harmony (en)
Ball de	Acadamh Eolaíochtaí agus Daonnachtaí na Baváire (1775–)
Mac/iníon léinn de chuid	Gerard van Swieten agus Anton de Haen
Mac/iníon léinn	Charles Deslon agus Armand-Marie-Jacques de Chastenet, Marcas Puységur
Faoi thionchar	Maximilian Hell (en)
Teangacha	An Fhraincis, An Ghearmáinis agus An Laidin
Saothar
	Saothar suntasach (1774) animal magnetism (en) ;
Teaghlach
Céile	Anna Maria von Posch (1768–)
Athair	Anton Mesmer agus Maria Ursula Mesmer
Duine muinteartha	Joseph Conrad Mesmer (en) (col ceathar); Franz von Posch (en) (leasmhac)
	Gradam a fuarthas (1798) saoránacht oinigh ;

Lia agus astralaí Gearmánach ab ea Franz Anton Mesmer (23 Bealtaine, 1734 - 5 Márta, 1815) agus ba é a chum an téarma magnétisme animal (maighnéadachas ainmhíoch) nó mesmerisme mar a thug daoine eile air. Bunaíodh an hiopnóis ar a chuid taighde agus ar na teoiricí a bhí aige. Rugadh san Eilvéis é agus tar éis dó staidéar a dhéanamh in ollscoileanna Íosánacha Dillinge agus Ingolstadt, thug sé faoi léann na míochaine in Ollscoile Vín i 1759. Scríobh sé tráchtas ar thionchar na gealaí ar cholainn an duine. Phós sé baintreach shaibhir agus chuaigh ag obair mar dhochtúir i bpríomhchathair Impireacht na hOstaire, Vín. Chum sé a chuid teoiricí faoi mhaighnéadachas ainmhíoch agus thuill sé cáil i measc daoine saibhre cumhachtacha ach caitheadh go leor amhrais ar na modhanna a d'úsáid sé chun daoine a leigheas, nó bacanna ar shreabhadh fhórsaí na beatha tríd an cholainn a chealú.