Eibhear
Eibhear | |
---|---|
Eapainm | Aswan agus El Berrueco |
Aicmiú | |
Catagóir | Mianra |
Airíonna | |
Cruas Mohs | 6 |
Is carraig dhoigheartha gharbhghráinneach (“fanairíteach”) ionsáiteach í eibhear atá comhdhéanta den chuid is mó de ghrianchloch, iathchloch alcaileach, agus plagaclás. Foirmíonn sé as magma a bhfuil cion ard silice agus ocsaídí miotail alcaile ann a fhuaraíonn go mall agus a éiríonn crua faoi thalamh. Tá sé coitianta i screamh ilchríochach an Domhain, áit a bhfaightear é in ionsánna doigheartha, chomh beag le dingeáin atá cúpla ceintiméadar trasna, agus chomh mór le batailítí thar na céadta ciliméadar cearnach. Mar shampla, tugtar “batailít na Gaillimhe” ar an gceantar i gConamara Theas a chuimsíonn Iorras Aithneach, Ceantar na nOileán, agus Cois Fharraige.[1]
Is sampla tipiciúil de na carraigeacha eibhreacha é eibhear, carraigeacha atá comhdhéanta den chuid is mó de ghrianchloch gharbhghráinneach agus d'iathchloch, i gcomhréireanna éagsúla. Rangaítear na carraigeacha seo de réir na gcéatadáin choibhneasta grianchloch, iathchloch alcaileach, agus plagaclás. Aithnítear an t-eibhear féin as an méid grianchloiche agus iathchloiche alcailí atá ann. Faightear míocaí nó mianraí amfabóil i bhformhór na gcarraigeacha eibhir freisin, cé nach bhfuil aon mianraí dorcha i gcuid díobh (ar a dtugtar leoiceibhear).
De ghnáth, ní bhíonn aon struchtúr inmheánach laistigh d'eibhear, agus bíonn sé an-chrua agus dobhriste. Mar gheall ar na hairíonna seo, úsáidtear eibhear mar chloch tógála go forleathan sa lá atá inniu ann, agus anuas trí ré na staire freisin.
Tagairtí
[cuir in eagar | athraigh foinse]- ↑ "Journal of the Virtual Explorer". Dáta rochtana: 2022-08-26.