Athchúrsáil

Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.
"Logó" athchúrsáil

Scagadh is athúsáid ábhar agus rudaí inúsáidte i mbruscar is ea athchúrsáil. Mar shampla, bíonn buidéil gloine, cannaí stáin is alúmanaim, páipéar, boscaí cairtchláir, éadaí, troscáin is a lán eile le hathúsáid.

Bíonn fuílleach eile is féidir a dhó i stáisiún ginte leictreachais. Agus líon is fadhb an bhruscair ag dul i méid ar fud an domhain, níl sé inghlactha a thuilleadh dumpáil díreach sa bhfarraige amach ón gcósta, i bpoll ollmhór faoin talamh, nó i gcarn ollmhór ar an talamh.

Cuireann iompar an bhruscair is an láithreán dumpála féin isteach go mór ar an gcomhshaol sa chomharsanacht. Go minic truaillíonn ceimiceáin a laisteann amach ón mbruscar an t-uisce faoin talamh a sholáthraíonn uisce inólta do na daoine.

Cuireann an iomarca dumpála san fharraige isteach ar na héisc, á nimhiú nó á ndéanamh do-ite. Tá athchúrsáil ag teacht chun tosaigh mar chuid den réiteach ar na fadhbanna seo.

Stair[cuir in eagar | athraigh foinse]

Bunús[cuir in eagar | athraigh foinse]

Ba ghnáthchleachtas í an athchúrsáil don chuid is mó de stair an duine, le habhcóidí taifeadta chomh fada siar le Platón sa cheathrú haois R.Ch. fuinseog, uirlisí briste, agus potaireacht), rud a thugann le tuiscint go ndearnadh níos mó dramhaíola a athchúrsáil in ionad ábhair nua.

Sna hamanna réamhthionsclaíocha, tá fianaise ann go bhfuil dramh-umha agus miotail eile á mbailiú san Eoraip agus á leá síos lena n-athúsáid go leanúnach. Taifeadadh athchúrsáil páipéir den chéad uair i 1031 nuair a dhíol siopaí Seapánacha páipéar repulped. Sa Bhreatain bhailigh "dustmen" deannach agus fuinseog ó thinte adhmaid agus guail agus rinneadh iad a íos-chúrsáil mar bhunábhar chun brící a dhéanamh. Bhí na cineálacha athchúrsála seo á dtiomáint ag an mbuntáiste eacnamaíoch a bhain le hábhair athchúrsáilte a fháil in ionad ábhair íona, agus an gá atá le dramhaíl a bhaint i gceantair ina bhfuil níos mó daonra i gcónaí. I 1813, d'fhorbair Benjamin Law an próiseas chun ceirteacha a iompú isteach i olann "shoddy" agus "mungo" i Batley, Yorkshire, a chomhcheangail snáithíní athchúrsáilte le olann mhaighdean. Mhair tionscal shoddy West Yorkshire i mbailte mar Batley agus Dewsbury ó thús an 19ú haois go dtí 1914 ar a laghad.

Spreag an tionsclaíocht éileamh ar ábhair inacmhainne. Chomh maith le ceirteacha, bhí dramh-mhiotail neamhfheiriúla sannta mar go raibh siad níos saoire a fháil ná méine íon. Cheannaigh agus dhíol bóithre iarnróid dramh-mhiotal sa 19ú haois, agus cheannaigh na tionscail chruach agus gluaisteán a bhí ag fás fuíoll go luath sa 20ú haois. Bailíodh, próiseáladh agus díoladh go leor earraí tánaisteacha ag peddlers a bhí ag sciúradh dumpaí agus sráideanna na cathrach le haghaidh innealra, potaí, pannaí agus foinsí eile miotail a caitheadh ​​i leataobh. Faoin gCéad Chogadh Domhanda, bhí na mílte peddlers den sórt sin ag fánaíocht ar shráideanna chathracha Mheiriceá, ag baint leasa as fórsaí an mhargaidh chun ábhair iar-thomhaltóra a athchúrsáil i dtáirgeadh tionsclaíoch.

athchúrsáil páipéir i Ponte a Serraglio in aice le Bagni di Lucca san Iodáil

Thosaigh monaróirí buidéil dí, lena n-áirítear Schweppes, ag tairiscint taiscí athchúrsála in-aisíoctha sa Bhreatain Mhór agus in Éirinn thart ar 1800. Bunaíodh córas athchúrsála oifigiúil le taiscí inaisíoctha do bhuidéil sa tSualainn i 1884, agus le haghaidh cannaí dí alúmanaim i 1982; bhí rátaí athchúrsála 84-99% mar thoradh air, ag brath ar an gcineál. (Is féidir buidéil ghloine a athlíonadh thart ar 20 uair.)

Aimsir an chogaidh[cuir in eagar | athraigh foinse]

Iarsmaí de bharraí fál iarainn i Eabhrac Whip-Ma-Whop-Ma-Gate. Sábháladh sconsaí maoine poiblí den sórt sin don iarann ​​agus rinneadh iad a athchúrsáil le linn an Dara Cogadh Domhanda.

Chruthaigh tionscail cheimiceacha nua a cruthaíodh go déanach sa 19ú haois ábhair nua (m.sh. Bakelite i 1907) agus gheall siad go n-aistreofaí ábhair luachmhara gan luach. Go seanfhocal, ní fhéadfá sparán síoda a dhéanamh de chluas cránach - go dtí gur fhoilsigh an gnólacht SAM Arthur D. Little i 1921 "On the Making of Silk Purses from Sows' Ears", a thaispeánann a thaighde nuair a "chuireann an cheimic rabhlaeir ar agus go bhfaigheann síos go dtí gnó [...] tagann luachanna nua i láthair. Osclaítear cosáin nua agus níos fearr chun na spriocanna atá ag teastáil a bhaint amach."

Ba mhórcheist do rialtais le linn an Dara Cogadh Domhanda é athchúrsáil - nó "tarrtháil", mar a thugtaí air de ghnáth, nuair a bhí gá le hathúsáid earraí agus ábhair a athchúrsáil mar gheall ar shrianta airgeadais agus ganntanas suntasach ábhar. Spreag na ganntanas acmhainní seo de bharr na cogaí domhanda, agus imeachtaí eile a d'athraigh an saol, go mór an athchúrsáil. B’éigean don chuid is mó de na tithe a gcuid dramhaíola a athchúrsáil, rud a chuir ar chumas daoine an leas is fearr a bhaint as a raibh ar fáil. Mar gheall ar ábhair tí a athchúrsáil, fágadh níos mó acmhainní ar fáil le haghaidh iarrachtaí cogaidh. Tharla feachtais ollmhóra rialtais, mar an Feachtas Tarrthála Náisiúnta sa Bhreatain agus an feachtas Tarrthála ar son Bua sna Stáit Aontaithe, i ngach náisiún troda, ag tathant ar shaoránaigh miotail, páipéar, ceirteacha agus rubair a bhronnadh mar dhualgas tírghrá.[1]

Tagairtí[cuir in eagar | athraigh foinse]

  1. Hussey, Matt (2011). "Athchúrsáil". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 53.