Jump to content

Chandrasekhara Venkata Raman

Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.
Infotaula de personaChandrasekhara Venkata Raman

Cuir in eagar ar Wikidata
Ainm sa teanga dhúchais(ta) சந்திரசேகர வெங்கட ராமன் Cuir in eagar ar Wikidata
Beathaisnéis
Breith7 Samhain 1888
Tiruchirappalli (an Réimeas Briotanach)
Bás21 Samhain 1970
82 bliana d'aois
Bangalore, An India Cuir in eagar ar Wikidata
Faisnéis phearsanta
ReiligiúnAn Hiondúchas
Scoil a d'fhreastail sé/síOllscoil Madras
Presidency College (en) Aistrigh
Ollscoil Chalcúta Cuir in eagar ar Wikidata
Áit chónaitheDeilí Nua
Gníomhaíocht
Réimse oibreFisic
Gairmfisiceoir, múinteoir ollscoile, criostalagrafaí Cuir in eagar ar Wikidata
FostóirBanaras Hindu University (en) Aistrigh
Indian Institute of Science, Bengaluru (en) Aistrigh
Ollscoil Chalcúta Cuir in eagar ar Wikidata
Ball de
Mac/iníon léinn de chuidRhishard Llewellyn Jones
TeangachaBéarla
Saothar
Saothar suntasach
Mac léinn dochtúireachtaVikram Sarabhai, G. N. Ramachandran, S. Pancharatnam agus K. R. Ramanathan
Eile
Teideal uasalRidire Baitsiléra Cuir in eagar ar Wikidata
CéileLokasundari Ammal Cuir in eagar ar Wikidata
PáisteVenkatraman Radhakrishnan, Chandrasekhar (Raja) Raman Cuir in eagar ar Wikidata
AthairR. Chandrasekhara Iyer  agus Parvathi Ammal
SiblínCS Ayyar, Mangalam, Kumaraswamy (Skandan), Sundaram, Sitalaxmi, Meena agus Ramaswamy
Gradam a fuarthas
Síniú

Find a Grave: 19275762 Cuir in eagar ar Wikidata

Fisiceoir a rugadh i dTiruchirappalli na hIndia ab ea an Ridire Chandrasekhara Venkata Raman (7 Samhain 188821 Samhain 1970). In Tiruchirappalli, i stát Tamil Nadhu, san India, a rugadh é. Ar son a chuid taighde ar fhorleathadh, scaipeadh is athrú tonnfhad solais mhonachrómataigh in ábhair thrédhearcacha, a ainmníodh as, bhuaigh sé Duais Nobel na Fisice sa bhliain 1930. Fuair sé bás in Bangalore, i Mysore, san India. Ba uncail le Subramanayan Chandrasekhar ar thaobh a athar é.[1]

Féach freisin

[cuir in eagar | athraigh foinse]
  1. Hussey, Matt (2011). "Chandrasekhara Venkata Raman". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 549.