Wilhelm Weber

Wilhelm Weber
	;
Ainm sa teanga dhúchais	(de) Wilhelm Eduard Weber
Beathaisnéis
Breith	24 Deireadh Fómhair 1804; Lutherstadt Wittenberg
Bás	23 Meitheamh 1891 ; 86 bliana d'aois; Göttingen
Áit adhlactha	Stadtfriedhof Göttingen
Ollamh
Faisnéis phearsanta
Scoil a d'fhreastail sé/sí	Ollscoil Halle-Wittenberg ; Ollscoil Göttingen
Céim acadúil	dochtúir
Comhairleoir dochtúireachta	Johann Schweigger
Áit chónaithe	an Phrúis
Gníomhaíocht
Réimse oibre	Fisic
Suíomh oibre	Leipzig
Gairm	fisiceoir, múinteoir ollscoile, fealsamh
Fostóir	Ollscoil Leipzig ; Ollscoil Göttingen ; Ollscoil Halle-Wittenberg
Ball de	Acadamh Ríoga na Prúise um Eolaíocht (ball eachtrach) (1863–); An Cumann Ríoga (Ball Eachtrach den Chumann Ríoga) (1850–); Acadamh Sacsanach na nEolaíochtaí (ball eachtrach) (1849–); Acadamh Sacsanach na nEolaíochtaí (gnáthbhall) (1846–1849); Accademia delle Scienze di Torino (1828–); Acadamh Eolaíochtaí agus Daonnachtaí na Baváire ; Acadamh Eolaíochtaí na Gearmáine, Leopoldina ; Acadamh Rúiseach na nEolaíochtaí ; Acadamh Ríoga Ealaíon agus Eolaíochtaí na hÍsiltíre ; Acadamh Ealaíona agus Eolaíochtaí Mheiriceá ; Acadamh Ríoga na Sualainne um Eolaíocht
Mac/iníon léinn	Friedrich Ludwig Gottlob Frege
Teangacha	An Ghearmáinis
Saothar
Mac léinn dochtúireachta	Eduard Riecke, Friedrich Kohlrausch, Ernst Abbe agus Theodor Reye
	Gradam a fuarthas (1879) Bonn Matteucci; (1879) Bonn Cothenius; (1859) Bavarian Maximilian Order for Science and Art (en) ; (1859) Bonn Copley; (21 Samhain 1850) Ball Eachtrach den Chumann Ríoga; Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste; dochtúireacht oinigh ó Ollscoil Königsberg ;

Eolaí a rugadh i Wittenberg na Gearmáine ab ea Wilhelm Weber (24 Deireadh Fómhair 1804 - 23 Meitheamh 1891). Rinne sé staidéar ar na réimsí maighnéadacha a bhaineann le sruthanna leictreacha. Tá aonad an fhlosca mhaighnéadaigh, an véibear (Wb), ainmnithe as.^[1]

Tagairtí

↑ Hussey, Matt (2011). "Wilhelm Weber". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 703.

[FreamhanEolais-1] Hussey, Matt (2011). "Wilhelm Weber". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 703.

[1]