Snoíodóireacht adhmaid

Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.

Foirm dealbhóireachta atá ann leis na cianta, gan dabht, mar go bhfuil adhmad infhaighte insroichte insaoirsithe fadsaolach. Chlúdaigh na hÉigiptigh a ndealbha adhmaid le stucó agus chuir péint air sin. Baineadh feidhm as an modh oibre céanna in ealaín eaglasta sa Mheánaois. D'éirigh le snóiodóirí adhmaid sa Ghearmáin sa 15ú céad sár-réaltacht is nádúrachas a bhaint amach ina saothar, agus Veit Stoss (1447-1533), Adam Krafft (c 1455-c 1508), Tilman Riemenschneider (1460-1531) go mór chun tosaigh. Rinne Gibbons sárshaothar mar an gcéanna i Sasana sa 17ú céad. Tá adhmad coitianta fós mar ábhar snoite ag snoíodóirí an lae inniu. Is é an uirlis is coitianta i measc siúinéirí chomh maith leis an planer leictreacha. Cibé an bhfuil sé a athchóiriú troscán d'aois, tógáil teach nó sa ghairdín: is planer leictreach a cheannach ciallmhar do go leor DIYers. Lorg nach bhfuil na planers fearr éasca sin. An chuid is mó uirlisí cumhachta den chineál seo de planers réasúnta den chineál céanna.[1]

Tagairtí[cuir in eagar | athraigh foinse]

  1. Hussey, Matt (2011). "Snoíodóireacht adhmaid". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 611.

Sources: