Bruno Kreisky
.jpg)
.JPEG)
Polaiteoir de chuid na hOstaire ba ea Bruno Kreisky (22 Eanáir 1911 – 29 Iúil 1990). Bhí Kreisky chun tosaigh i bpolaitíocht na hOstaire ar feadh tréimhse fhada, mar Aire Gnóthaí Eachtracha (1959-66) agus mar Sheansailéir (1970-83).[1]
Saol[cuir in eagar | athraigh foinse]
Rugadh Bruno Kreisky i Vín sa bhliain 1911.
Ar iarratas Otto Bauer, a bhí i measc cheannairí na Sóisialaithe („Die Partei braucht gute Juristen“; tá dlíodóirí maithe ag teastáil ag an bPáirtí) shocraigh Kreisky Óg staidéar a dhéanamh ar an dlí, in áit an leighis.[1]
Cuireadh isteach ar a chuid staidéar nuair a gabhadh é mar dhuine a bhí ag cur in éadan an réimis fhorlámhaigh a bhí i gcumhacht san Ostair ag an am. Ach chríochnaigh sé a dhochtúireacht sa dlí sa bhliain 1938, díreach agus a bhí an Anschluss ag tarlú. Chuaigh Kreisky ar deoraíocht sa tSualainn níos déanaí sa bhliain sin.
Tar éis do Kreisky filleadh ar Vín sa bhliain 1946 bhí roinnt post aige i seirbhís taidhleoireachta na hOstaire, i Stócólm agus i Vín, mar cheann foirne cúnta agus comhairleoir polaitiúil don Uachtarán Theodor Körner ó 1951 go 1953 agus mar idirbheartaí le haghaidh Chonradh Stáit na hOstaire, a tugadh i gcrích sa bhliain 1955.[1]
Polaiteoir[cuir in eagar | athraigh foinse]
Toghadh Kreisky chun na parlaiminte cónaidhme sa bhliain 1956. Rinneadh an tAire Gnóthaí Eachtracha trí bliana ina dhiaidh sin. Sa phost sin, bhí páirt aige agus Comhlachas Saorthrádála na hEorpa á chur ar bun agus nuair a réitíodh an t-aighneas leis an Iodáil maidir leis an Tioróil Theas.
Mar Sheansailéir, thug Kreisky tacaíocht láidir do na leasuithe a bhí á gcur chun cinn ag an Aire Dlí agus Cirt, Christian Broda, nuachóiriú an dlí teaghlaigh agus an chórais príosúin agus díchoiriúlú an ghinmhillte agus na homaighnéasachta san áireamh.[1]
Ainneoin gur saolaíodh ina Ghiúdach é, ba mhinic a cáineadh Kreisky mar gheall ar an toil a maíodh a bhí aige neamhaird a thabhairt ar na cúlraí Naitsíocha ag bhí ag roinnt daoine a bhí i gcomhghuaillíocht leis sa pholaitíocht.
Spreag Kreisky sin cásanna cúirte áirithe, a bhfuil aithne mhaith ar cheann acu ag mic léinn ó thaobh an dlí Eorpach um chearta an duine de, mar gheall ar an breithiúnas sa chás 𝑳𝒊𝒏𝒈𝒆𝒏𝒔 𝒗 𝑨𝒖𝒔𝒕𝒓𝒊𝒂 sa bhliain 1986, maidir le hiriseoir a ciontaíodh i gclúmhilleadh coiriúil i dtaobh an tSeansailéara sa chomhthéacs seo.[1]