Saoirseacht chloiche
Is éard is saoirseacht chloiche (nó ceardaíocht chloiche) ann ná foirgnimh, struchtúir, agus dealbhóireacht a chruthú ag baint úsáide as cloch mar an t-ábhar príomhúil. Is éard atá i gceist le saoirseacht chloiche ná an cheird a bhaineann le clocha a mhúnlú agus a shocrú, go minic mar aon le moirtéal agus fiú an moirtéal ársa aoil, chun struchtúir fhoirmithe a chlúdach.
Tá bunuirlisí, modhanna agus scileanna an tsaoir shnoíodóireachta ann mar cheird leis na mílte bliain. Tá sé ar cheann de na gníomhaíochtaí agus gairmeacha is sine i stair an duine. Tógadh go leor de na scáthláin ársa bhuana, teampaill, séadchomharthaí, déantúsáin, daingniúcháin, bóithre, droichid, agus cathracha ar fad as cloch . Áirítear Göbekli Tepe, Pirimidí na hÉigipte, an Taj Mahal, Balla Inceach Chuscó, dealbha Oileán na Cásca, Angkor Wat, Borobudur, Tihuanaco, Tenochtitlán, Peirseapoil, an Partanón, Stonehenge, Balla Mór na Síne, na pirimidí Méisimeiriceánacha, Ardeaglais Chartres, agus an Stari Most.