Bhí Ríocht na Cróite-Slavóine (Cróitis: Kraljevina Hrvatska i Slavonija; Ungáiris: Horvát-Szlavónország nó Horvát–Szlavón Királyság; Gearmáinis Ostarach: Königreich Kroatien Kroatien und Slawonien) in ainm is a bheith ina ríocht féinrialaitheach agus ina náisiún polaitiúil ar leith, sainmhínithe go bunreachtúil laistigh den Impireacht Ostra-Ungárach. Cruthaíodh é sa bhliain 1868 trí ríochtaí na Cróite agus na Slavóine a chumasc tar éis Socraíocht na Cróite-Ungáire de 1868. Bhí baint aici le Ríocht na hUngáire laistigh den dé-stát Ostra-Ungárach, agus í laistigh de Thailte Choróin Stiabhna, ar a dtugtar Transleithania freisin. Cé gur bronnadh neamhspleáchas inmheánach leathan ar an gCróit le “gnéithe náisiúnta”, i ndáiríre, ba bheag smacht a bhí ag an gCróit ar phríomhcheisteanna ar nós cánachais agus saincheisteanna míleata agus chuir an Ungáir srianta nach raibh aon fháilte roimpu uirthi.[1][2] Tagraíodh di go hinmheánach go hoifigiúil mar 'Ríocht Trí-aonta na Cróite, Slavóine agus Dalmáite', [3][4] ar a dtugtar freisin go simplí mar 'An Ríocht Trí-aonta', agus bhí éilimh ar An Dalmáit, a bhí á riaradh ar leithligh ag 'Cisleithania na hOstaire' . [5] Rinneadh an chathair Rijeka, tar éis díospóid faoi alt i Socraíocht 1868, ar a dtugtar 'An tAguisín Rijeka', ina corpus separatum agus bhí sé faoi úinéireacht dhlíthiúil na hUngáire, ach á riaradh ag an gCróit agus ag an Ungáir araon.