Mothaitheacht
Is í an mhothaitheacht an cumas chun mothúcháin agus braistintí a bhrath.[1] Cheap fealsúna an focal sentientem (mothú) ar dtús sna 1630í don choincheap 'bheith ábalta rud a mhothú'[2] chun idirdhealú a dhéanamh idir é agus an cumas chun smaoineamh. I bhfealsúnacht an Iarthair ar na saolta seo, is í an cumas chun braistintí a mhothú. I reiligiúin éagsúla na hÁise, baineadh úsáid as an bhfocal " mothaitheacht" chun coincheapa éagsúla a aistriú. I bhficsean eolaíochta, úsáidtear an focal "mothaitheacht" uaireanta go hidirmhalartaithe le "sapience", "féinfheasacht", nó "comhfhiosacht".[3]
Déanann scríbhneoirí áirithe idirdhealú idir an cumas chun mothúcháin a bhrath, mar shampla solas nó pian, agus an cumas mothúcháin a bhrath, mar shampla grá nó fulaingt. Tugtar qualia ar an bhfeasacht suibiachtúil ar eispéiris ag duine comhfhiosach i bhfealsúnacht an Iarthair.[4]