Clóiríd pholaivinile
| Substaint cheimiceach | type of polymer (en)  |
|---|---|
| Ainm gearr | PVC agus ПВХ |
| Struchtúr ceimiceach | |
| Foirmle cheimiceach | (C₂H₃Cl)n |
 | |
| Airí | |
| Dlús | 1.39 g/cm³ (a 20 °C, solad)  |
| Pointe leáite | 200 °C |
An tríú polaiméir phlaisteach shintéiseach is mó a tháirgtear ar domhan (i ndiaidh poileitiléine agus polapróipiléine) is ea clóiríd pholaivinile[1][2] (mar mhalairt air sin: i gcóras AIGCF pola(1-clóireitiléin ) Déantar thart ar 40 milliún tonna de CPV a tháirgeadh gach bliain. Bíonn dhá fhoirm bhunúsacha ag CPV: dolúbtha (giorraithe uaireanta mar CPVD) agus solúbtha. Úsáidtear CPV, sé sin an fhoirm dholúbtha, san fhoirgníocht le haghaidh píopaí agus in go leor feidhmeanna praiticiúlaeile amhail doirse agus fuinneoga a mhonarú. Úsáidtear í freisin chun buidéil, pacáistiú neamhbhia, leatháin cumhdaigh bia, agus cártaí a dhéanamh (mar shampla cártaí bainc nó ballraíochta). Is féidir í a dhéanamh níos boige agus níos solúbthaí trí phlaisteachán a chur leis, agus is iad na taláit na cinn is mó a bhaintear úsáid as. San fhoirm seo, úsáidtear í freisin i bpluiméireacht, insliú cábla leictreach, leathar bréige, urláir, comharthaíocht, ceirníní,[3] táirgí inséidte, agus go leor feidhmeanna ina gcuirtear í in ionad rubair..[4] Le cadás nó línéadach, úsáidtear í i dtáirgeadh chanbháis. CH2=CHCl
Tagairtí[cuir in eagar | athraigh foinse]
- ↑ "Poly(vinyl chloride)" (en-US).
- ↑ "Poly(Vinyl Chloride)".
- ↑ Barton, F.C. (1932 [1931]). Victrolac Motion Picture Records. Journal of the Society of Motion Picture Engineers, April 1932 18(4):452–460 (accessed at archive.org on 5 August 2011)
- ↑ W. V. Titow (31 December 1984). "PVC technology": 6–. Springer.