Lagopus

Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.
WD Bosca Sonraí Ainmhí BheoLagopus Cuir in eagar ar Wikidata

tarmachan Cuir in eagar ar Wikidata
Sonraí
GnáthógHolarctic realm (en) Aistrigh, alpine climate (en) Aistrigh agus Foraoisí tuaisceartacha Cuir in eagar ar Wikidata
Tréimhse ama
Zanclean (en) Aistrigh Cuir in eagar ar Wikidata
Tacsanomaíocht
For-ríochtEukaryota
RíochtAnimalia
FíleamChordata
AicmeAves
OrdGalliformes
FinePhasianidae
FofhineTetraoninae
GéineasLagopus Cuir in eagar ar Wikidata
Linnaeus, 1758

Is géineas beag éan é Lagopus sa fhofhine cearca fraoigh ar a dtugtar tarmachan go coitianta. Tá trí speiceas beo sa ghéineas seo, le go leor fospeiceas taifeadta, iad go léir ina gcónaí i dtundra nó i gceantair fhuar ardtailte.

Tacsanomaíocht agus sanasaíocht[cuir in eagar | athraigh foinse]

Chuir an zó-eolaí Francach Mathurin Jacques Brisson an géineas Lagopus isteach in aithne sa bhliain 1760, agus an chearc shailí (Lagopus lagopus) mar an speicis de chineál. Faightear an t-ainm ghéineas Lagopus ó lagos na Sean-Ghréige ( λαγος), rud a chiallaíonn " giorria ", + pous ( πους), "cos", ag tagairt do na cosa cleiteacha agus na ladhracha atá tipiciúil den ghrúpa fuar-oiriúnaithe seo (mar an an giorria Meiriceánach). Bhí na buafhocail shonracha muta agus leucura ar feadh i bhfad mutp litrigh go mícheart mar mutus agus leucurus, sa tuairim mhícheart go seasann deireadh an fhocail Lagopus i gcomhair na hinsce firinscní. Mar sin féin, mar théarma na Sean-Ghréigis λαγωπους is inscne baininscneach í, agus caithfidh an buafhocal ar leith aontú leis sin, tá muta agus leucura baininscneach agus ceart.[1]

Tagann an t-ainm Béarla ptarmigan ó ainm i nGaeilge na hAlban don éan, tarmachan, nach fios cén bunús atá leis. Cuireadh an p- leis mar gheall ar an tuairim mhícheart gur ón nGréigis a tháinig an focal, amhail is dá mbeadh baint ag an bhfocal leis an bhfocal Gréigise πτερόν (pterón), 'sciathán'.

Tagairtí[cuir in eagar | athraigh foinse]

  1. David (2002). "The grammatical gender of avian genera". Bulletin of the British Ornithologists' Club 122 (4): 257–282 [258, 279].