An difríocht idir athruithe ar: "Ainéistéise"

← Gabh chuig an difear roimhe seo An chéad dhifear eile →

Content deleted Content added

Inline

Leagan ó 20:43, 14 Deireadh Fómhair 2015

Íomhá:Доктор Василий Веселаго (Франция).jpg

Ainéistéise

Modhanna chun othar a dhéanamh neamhchomhfhiosach i gcomhair obráide, agus an próiseas a bheith sochúlaithe. Is féidir an t-ainéistéiseach a thabhairt trí ionanálú (mar shampla, haileatán, ocsaíd nítriúil), nó instealladh (mar shampla, tiapeantón, alfaxalón). D'fhionn Priestley ocsaíd nítriúil i 1776, agus úsáideadh í le blianta fada in aonaigh seó mar ghás gáire. Thairg Davy i 1799 gurbh fhéidir í a úsáid in obráidí mar gheall ar a hoibriú anailgéiseach. Faoi dheireadh i 1844 bhain an fiaclóir Meiriceánach Horace Wells (1815-1848) úsáid aisti go rathúil air féin chun fiacail a stoitheadh gan phian, agus dhá bhliain ina dhiaidh sin bhain an máinlia Meiriceánach William Morton (1819-1868) feidhm aisti mar ainéistéiseach in obráid mhór. Tháinig ocsaíd nítriúil i ngnáthúsáid i ndiaidh 1860. D'fhionn Valerius Cordus (1515-1544) éitear i 1540, ach níor úsáideadh é mar anailgéiseach go dtí 1795, mar fhaoiseamh ar phian coileacaim. Bhain an máinlia Meiriceánach Crawford Williamson Long (1815-1875) feidhm as i mionobráid ar shiad muiníl i 1842. Fionnadh clóraform i 1831, agus d'úsáid an máinlia Albanach James Young Simpson (1811-1870) é mar ainéistéiseach ginearálta den chéad uair i 1847. Is leachtanna so-ghalaithe iad éitear is clóraform, agus is mar ainéistéisigh análaithe a d'úsáidtí iad. Feidhmíonn na gala seo ar fud na hinchinne, trí imoibriú le móilíní sailleacha le próitéiní i scannáin na gcealla, tuigtear. San aois seo úsáideann an t-ainéiséisí manglam ceimiceán chun leibhéal áirithe neamhchomhfheasa a bhaint amach a bhíonn cuí don othar is an obráid. Ní modh feidhmithe aonair atá i gceist leo seo, agus ní léir fós conas a fheidhmíonn siad go bunúsach. Ní úsáidtear ainéistéisigh insteallta ach i gcomhair obráidí an-ghearra. De ghnáth tugtar a leithéid don othar mar bhunainéistéiseach sa bharda chun a imní a laghdú agus an t-ainéistéisiú a bhrostú san obrádlann. Is í ainéistéiseolaíocht an disciplín leighis a dhíríonn ar gach gné den phróiseas seo. Is gá go mbíonn ainéistéisí i láthair le linn obráidí chun staid an othair a mhonatóiriú an t-am ar fad.

Leagan ó 01:26, 5 Lúnasa 2013 athraigh Kevin Scannell (plé \| dréachtaí) Confirmed users, Riarthóirí 31,723 edits m nasc ← Gabh chuig an difear roimhe seo		Leagan ó 20:43, 14 Deireadh Fómhair 2015 athraigh cealaigh Chaco (plé \| dréachtaí) 28,889 edits No edit summary An chéad dhifear eile →
Líne 1:		Líne 1:
			[[Íomhá:%D0%94%D0%BE%D0%BA%D1%82%D0%BE%D1%80_%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D0%B8%D0%B9_%D0%92%D0%B5%D1%81%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D0%B3%D0%BE_(%D0%A4%D1%80%D0%B0%D0%BD%D1%86%D0%B8%D1%8F).jpg\|deas\|250px\|thumb\|Ainéistéise]]
	Modhanna chun othar a dhéanamh neamhchomhfhiosach i gcomhair obráide, agus an próiseas a bheith sochúlaithe. Is féidir an t-ainéistéiseach a thabhairt trí ionanálú (mar shampla, haileatán, [[ocsaíd nítriúil]]), nó [[instealladh]] (mar shampla, tiapeantón, alfaxalón). D'fhionn Priestley ocsaíd nítriúil i [[1776]], agus úsáideadh í le blianta fada in aonaigh seó mar ghás gáire. Thairg Davy i [[1799]] gurbh fhéidir í a úsáid in obráidí mar gheall ar a hoibriú anailgéiseach. Faoi dheireadh i [[1844]] bhain an fiaclóir [[Stáit Aontaithe Mheiriceá\|Meiriceánach]] Horace Wells ([[1815]]-[[1848]]) úsáid aisti go rathúil air féin chun [[fiacail]] a stoitheadh gan phian, agus dhá bhliain ina dhiaidh sin bhain an [[máinlia]] Meiriceánach William Morton ([[1819]]-[[1868]]) feidhm aisti mar ainéistéiseach in obráid mhór. Tháinig ocsaíd nítriúil i ngnáthúsáid i ndiaidh [[1860]]. D'fhionn Valerius Cordus ([[1515]]-[[1544]]) éitear i [[1540]], ach níor úsáideadh é mar anailgéiseach go dtí [[1795]], mar fhaoiseamh ar phian coileacaim. Bhain an máinlia Meiriceánach [[Crawford Williamson Long]] (1815-[[1875]]) feidhm as i mionobráid ar shiad muiníl i [[1842]]. Fionnadh [[clóraform]] i [[1831]], agus d'úsáid an máinlia [[Albain\|Albanach]] [[James Young Simpson]] ([[1811]]-[[1870]]) é mar ainéistéiseach ginearálta den chéad uair i [[1847]]. Is leachtanna so-ghalaithe iad éitear is clóraform, agus is mar ainéistéisigh análaithe a d'úsáidtí iad. Feidhmíonn na gala seo ar fud na [[Inchinn\|hinchinne]], trí imoibriú le móilíní sailleacha le próitéiní i scannáin na gcealla, tuigtear. San aois seo úsáideann an t-ainéiséisí manglam ceimiceán chun leibhéal áirithe neamhchomhfheasa a bhaint amach a bhíonn cuí don othar is an obráid. Ní modh feidhmithe aonair atá i gceist leo seo, agus ní léir fós conas a fheidhmíonn siad go bunúsach. Ní úsáidtear ainéistéisigh insteallta ach i gcomhair obráidí an-ghearra. De ghnáth tugtar a leithéid don othar mar bhunainéistéiseach sa bharda chun a imní a laghdú agus an t-ainéistéisiú a bhrostú san obrádlann. Is í ainéistéiseolaíocht an disciplín leighis a dhíríonn ar gach gné den phróiseas seo. Is gá go mbíonn ainéistéisí i láthair le linn obráidí chun staid an othair a mhonatóiriú an t-am ar fad.		Modhanna chun othar a dhéanamh neamhchomhfhiosach i gcomhair obráide, agus an próiseas a bheith sochúlaithe. Is féidir an t-ainéistéiseach a thabhairt trí ionanálú (mar shampla, haileatán, [[ocsaíd nítriúil]]), nó [[instealladh]] (mar shampla, tiapeantón, alfaxalón). D'fhionn Priestley ocsaíd nítriúil i [[1776]], agus úsáideadh í le blianta fada in aonaigh seó mar ghás gáire. Thairg Davy i [[1799]] gurbh fhéidir í a úsáid in obráidí mar gheall ar a hoibriú anailgéiseach. Faoi dheireadh i [[1844]] bhain an fiaclóir [[Stáit Aontaithe Mheiriceá\|Meiriceánach]] Horace Wells ([[1815]]-[[1848]]) úsáid aisti go rathúil air féin chun [[fiacail]] a stoitheadh gan phian, agus dhá bhliain ina dhiaidh sin bhain an [[máinlia]] Meiriceánach William Morton ([[1819]]-[[1868]]) feidhm aisti mar ainéistéiseach in obráid mhór. Tháinig ocsaíd nítriúil i ngnáthúsáid i ndiaidh [[1860]]. D'fhionn Valerius Cordus ([[1515]]-[[1544]]) éitear i [[1540]], ach níor úsáideadh é mar anailgéiseach go dtí [[1795]], mar fhaoiseamh ar phian coileacaim. Bhain an máinlia Meiriceánach [[Crawford Williamson Long]] (1815-[[1875]]) feidhm as i mionobráid ar shiad muiníl i [[1842]]. Fionnadh [[clóraform]] i [[1831]], agus d'úsáid an máinlia [[Albain\|Albanach]] [[James Young Simpson]] ([[1811]]-[[1870]]) é mar ainéistéiseach ginearálta den chéad uair i [[1847]]. Is leachtanna so-ghalaithe iad éitear is clóraform, agus is mar ainéistéisigh análaithe a d'úsáidtí iad. Feidhmíonn na gala seo ar fud na [[Inchinn\|hinchinne]], trí imoibriú le móilíní sailleacha le próitéiní i scannáin na gcealla, tuigtear. San aois seo úsáideann an t-ainéiséisí manglam ceimiceán chun leibhéal áirithe neamhchomhfheasa a bhaint amach a bhíonn cuí don othar is an obráid. Ní modh feidhmithe aonair atá i gceist leo seo, agus ní léir fós conas a fheidhmíonn siad go bunúsach. Ní úsáidtear ainéistéisigh insteallta ach i gcomhair obráidí an-ghearra. De ghnáth tugtar a leithéid don othar mar bhunainéistéiseach sa bharda chun a imní a laghdú agus an t-ainéistéisiú a bhrostú san obrádlann. Is í ainéistéiseolaíocht an disciplín leighis a dhíríonn ar gach gné den phróiseas seo. Is gá go mbíonn ainéistéisí i láthair le linn obráidí chun staid an othair a mhonatóiriú an t-am ar fad.