Andrey Markov
Matamaiticeoir Rúiseach ab ea Andrey Andreyevich Markov (Rúisís: Андре́й Андре́евич Ма́рков)(14 Meitheamh 1856 – 20 Iúil 1922). Cáil air as a shaothar ar phróisis stocastacha. Tugadh slabhra Markov ar phríomhábhar dá chuid taighde ina dhiaidh sin. Ba imreoir láidir é freisin, gar do mháistirleibhéal, fichille.Chruthaigh Markov agus a dheartháir níos óige Vladimir Andreevich Markov (1871-1897) éagothroime na ndeartháireacha Markov . Matamaiticeoir suntasach ab ea a mhac, Andreyevich Markov eile (1903-1979), ag cur le matamaitic chuiditheach agus teoiric fheidhme athchúrsí . [1]
Beathaisnéis
[cuir in eagar | athraigh foinse]Rugadh Andrey Markov ar 14 Meitheamh 1856 sa Rúis. D'fhreastail sé ar Scoil Ghramadaí Chathair Pheadair, áit ar thuig roinnt múinteoirí gur mhac léinn reibiliúnach ab ea é. Go hacadúil, rinne sé go dona i bhformhór na n - ábhar seachas an mhatamaitic. Níos déanaí sa saol d'fhreastail sé ar Ollscoil Impiriúil Chathair Pheadair ( Ollscoil Stáit Chathair Pheadair anois). I measc a mhúinteoirí bhí Yulian Sokhotski (calcalas difreálach, ardailgéabar), Konstantin Posse (geoiméadracht anailíseach), Yegor Zolotarev (calcalas suimeálach), Pafnuty Chebyshev ( uimhirtheoiric agus teoiric na dóchúlachta), Aleksandr Korkin (cothromóidí dhifreálacha agus páirtdifreálacha), Mikhail Okatov (teoiric mheicníochta), Osip Somov (meicnic), agus Nikolai Budajev (geoiméadracht thuairisciúil agus ardgheoiméadracht ). Chríochnaigh sé a chuid staidéir san ollscoil agus cuireadh ceist air ina dhiaidh sin ar mhaith leis fanacht agus gairm bheatha a bheith aige mar mhatamaiticeoir. Theagasc sé sna hardscoileanna ina dhiaidh sin agus lean sé dá staidéar matamaitice féin. San am seo fuair sé úsáid phraiticiúil dá scileanna matamaitice. Rinne sé amach go bhféadfadh sé slabhraí a úsáid chun uaim gutaí agus consain i litríocht na Rúise a shamhaltú. Chuidigh sé freisin le go leor gnéithe matamaitice eile ina chuid ama. D’éag sé in aois a 66 ar 20 Iúil 1922.
Amlíne
[cuir in eagar | athraigh foinse]Sa bhliain 1877, bronnadh bonn óir ar Markov as an réiteach iontach a rinne sé ar an bhfadhb
Maidir le Shuimeáil Cothromóidí Difreálacha trí Chodáin Leanúnacha le Feidhmiú na Cothromóid .
An bhliain dár gcionn, d’éirigh leis i scrúduithe an iarrthóra, agus d’fhan sé san ollscoil chun ullmhú do phost mar léachtóir.
I mí Aibreáin 1880, chosain Markov a thráchtas máistreachta "Ar Fhoirmeacha na gCearnóg Dénártha le Deitéarmanant Dearfach", a stiúraigh Aleksandr Korkin agus Yegor Zolotarev. Ceithre bliana ina dhiaidh sin sa bhliain 1884, chosain sé a thráchtas dochtúireachta dar teideal "Ar Fheidhmeanna Áirithe de na Codáin Leanúnacha Ailgéabracha "
Thosaigh a chuid oibre oideolaíochta tar éis dó tráchtas a mháistir a chosaint i bhfómhar na bliana 1880. Mar "Privatdozent" príobháideach thug sé léacht ar chalcalas difreálach agus suimeálach. Níos déanaí thug sé léachtaí ar “buntreoir don anailís”, ar theoiric na dóchúlachta (i ndiaidh Chebyshev, a d’fhág an ollscoil in 1882) agus calcalas na ndifríochtaí. Ó 1895 go 1905 bhí sé ina léachtóir freisin ar chailcalas difreálach .
Tagairtí
[cuir in eagar | athraigh foinse]- ↑ Драгалин (1979). "Математический интуиционизм. Введение в теорию доказательств": 256. Наука.