Pádraig Ó Cíobháin

Pádraig Ó Cíobháin
Beathaisnéis
Breith	12 Márta 1951 ; 73 bliana d'aois; Baile an Fheirtéaraigh, Éire
Gníomhaíocht
Gairm	scríbhneoir, scríbhneoir próis
Teangacha	An Ghaeilge

Scríbhneoir comhaimseartha Gaeilge Éireannach as Contae Chiarraí is ea Pádraig Ó Cíobháin.

Saol[cuir in eagar | athraigh foinse]

Ar an nGráig i mBaile an Fheirtéaraigh a rugadh é sa bhliain 1951. B'fheirmeoir é a athair a raibh seisear clainne aige. D'fhreastail Ó Cíobháin ar Choláiste Bhréanainn i gCill Airne. Bhí cónaí air i gCorcaigh ó chuaigh sé go Coláiste na hOllscoile, Corcaigh, le céim BA a bhaint amach sa Ghaeilge, sa Stair agus sa Tíreolaíocht i nDeireadh Fómhair na bliana 1969. I 1972-1973 rinne sé an ATO. Fuair sé post mar mhúinteoir i bPobalscoil Ghort Álainn i gCorcaigh sa bhliain 1975.

Tá idir ghearrscéalta agus úrscéalta scríofa ag Pádraig Ó Cíobháin. Ghnóthaigh sé duais Chomórtas Cuimhneacháin Dhonncha Uí Chéilleachair in Oireachtas na bliana 1996 tar éis dó cnuasach gearrscéalta, Solas ná hÉagann Choíche (Coiscéim, 1999) a scríobh. Bhí sé ina theagascóir in Áras na Gaeilge, Ollscoil na hÉireann, Gaillimh, nuair a ainmníodh é mar Scríbhneoir Cónaithe na Gaeilge san Ollscoil sin sa bhliain 2003. Lean sé ar aghaidh leis an bpost sin go dtí deireadh na bliana 2005.

I nGaillimh atá cónaí air anois, lena bhean chéile agus a n-iníonacha.^[1]

Tá an-chuid tagairtí ina chuid scríbhneoireachta don litríocht agus don stair (an iomarca dar le tráchtairí áirithe). I measc na rudaí a bhíonn i gceist ná beathaisnéis Phádraig féin, idirthéacsúlacht le litríocht na Gaeilge, fealsúnacht na Gréige, trácht ar chúrsaí coilíneachais agus tírdhreach Chorca Dhuibhne. Sa scéal San tuile do léig Vénus 'na táclaí anuas, mar shampla, snoitear na gnéithe sin ar fad le scéal 'Phóil' - fear óg ar bhóithrín na smaointe atá breoite tar éis na hoíche, é ag cur suas le hualach smaointe 'spíosracha' agus é ag siúl cois farraige.