Frithsheasmhacht in aghaidh drugaí

Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.

Staid nuair nach bhfreagraíonn othar do dhruga teiripeach. Is féidir go bhfaighidh baictéir frithsheasmhacht trí shóchán géiniteach in aghaidh frithbheathaigh áirithe mar thoradh ar a ró-úsáid nó a mhí-úsáid. Mar shampla, thit na solfónaimídí, an chéad ghrúpa frithbheathach dá raibh ann, as úsáid nuair a d'éirigh cuid mhaith de na gnáthchineálacha baictéar frithsheasmhach ina gcoinne. Mar thoradh air seo, agus an leibhéal íseal sláinteachais i gcodanna bochta de chathracha móra, tá imní ann go dtarlóidh eipidéimí nua galar ionfhabhtaithe, cosúil leis an eitinn, i dtíortha forbartha amach anseo agus nach mbeidh leigheas ar a leithéid. Tá imní ann freisin go n-éireoidh cealla ailse frithsheasmhach amach anseo in aghaidh drugaí atá éifeachtach ina gcoinne anois. Is fadhb shuntasach frithsheasmhacht in aghaidh na ndrugaí frithmhaláire i dtíortha trópaiceacha, mar a bhfaigheann suas le milliún duine bás ón maláire gach bliain. Ar an dóigh chéanna faigheann feithidí is lotnaidí eile frithsheasmhacht in aghaidh na n-oibreán a bhíodh éifeachtach chun iad a choinneáil faoi smacht (mar shampla, DDT).[1]

Tagairtí[cuir in eagar | athraigh foinse]

  1. Hussey, Matt (2011). "Frithsheasmhacht in aghaidh drugaí". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 290.